Ben En Çok Annemi Sevdim

Ben En Çok Annemi Sevdim / Semih Eser

Ben En Çok Annemi Sevdim

hep babamı yazdım ben
doğduğumda iki eline alarak
kütüphanenin ortasında kaldırıp beni
bak oğul işte kitap,
tozuyla ciğerin yanacak
öğrendikçe, bildikçe için kanayacak diyen
babamı yazdım ben.
onunla içtim, onunla sarhoş oldum Beyoğlu’nda
tam Atlas Sinemasının önüydü, kar yağmıştı
birlikte yuvarlandık yerlerde.
öyle seviyordum ki babamı; ona nazire
Kalküta’ya gittim bir şiirin ardından
sanki Benerji çıkacak Nazım’ın kitabından.
babam her şeyimdi, hep babamı yazdım.
oysa ben en çok annemi sevdim
yazabilsem esas onun sevgisini yazardım
yazamadım. öksüzlük neymiş o ölünce anladım
uzun yolculuklar, gökyüzü ve gece yarısı
okumuş serseriydim işte
ellerimde diş izleri gözüm morarmış
yine kavga etmiş yine karakolda sabahlamışım
annem korurdu beni, ona sığınır onun için direnirdim
ben sevmeyi annemden öğrendim.
bir de davetsiz gülmeyi; içten, hesapsız gülmeyi.
hiç kapısını kilitlemezdi evin
ne de kapatırdı pencereleri
aman oğlum kim girecek ki derdi evime
bütün mahalleli onu severdi.
öyle güzel gamzeleri vardı ki

onun yüzünden hep gamzeli kadınları sevdim.
bir koca yürekti o,
evreni kucaklar koyardı önümüze
annem varken hiçbir şeyden korkmazdım
artık korkuyorum yalnızlığımda.
ne varlıkla başı hoş ne yokluğa düşmandı
zaten neyi varsa paylaşırdı
o tanıdığım en iyi insandı
ondan öğrendim insanları sevmeyi,
ona borçluyum davetsiz gülmeyi,
tamam hep babamı yazdım
ama ben en çok annemi sevdim.
aklıma geldikçe hastane odasında
bir kez daha kavruluyor içim,
bana söylediği son sözü
“oğlum bu hastabakıcı çocuk çok iyi
varsa cebinde iki kuruş onun ihtiyacı çoktur senden,
paylaş oğlum her şeyini ama en çok sevgini.” oldu.
onu kendi ellerimle indirdiğimde mezara
sanki insanlık gömüldü.
işte ben en çok annemi sevdim
anlatabilseydim eğer daha çok anlatırdım
yazabilseydim, bulabilseydim onu anlatacak sözcükler
anlatırdım.
ölebilseydim eğer ölürdüm onunla
o yaşamamı isterdi, umutlu olmamı isterdi hep
ben de yaşıyorum işte umutla, sevgiyle ve paylaşarak
ama bilin istiyorum işte son sözümü haykırarak
babamı yazdım hep
ama ben en çok annemi sevdim…

Semih Eser

12 Haziran, 23:16
İstanbul